Хураагийн сүглэгмаа:хөөдөөгөө би санаж байна Хавар яаруухан ирж Намар тайвуухан буцах нутагт Хэдэн бор болжмор залан дээрминь өвөлжөөд Хэрсүү бор жаалуудаасзэнзийрхэн өнжөөд Тором тамгалсан залуусындээлийн хормойд орооцолдон тамга халаасан галын бууралутаа суунаглаад Бодол минь хүртэлбэтгэрсэндээ Ботгон зэлний түйрэм үнэрлэхгэж өндөлзөөд Хөөдөөгөө би санаж байна Салаа гурван овооны голдманан буух нь Сайхан бороотой өдөрагаатайгаа хуучлах шиг Садран задран урсах гурванголын уулзвар Санан санан уулзах ижий бидхоёр шиг ээ Tтэнэмэл нүд бэлчиж үл хүрэхгазраас Тэнгрийнийн хаяа сөхөж амар байнауу гэмээр Тэнтэр тунтар алхаж толгоодыннь энгэрт эрхэлмээр Тэрлэг жиндэмгүй насандхөөдөөгөө би санаж байна Атга дэлгэхэд унамаар үүлсолонго газардаад Ар л гурван цавчир дууны юмшиг бий дээ Аянд яваад одсон аавын миньсураг шиг Алгын чинээ нууранд ньшувууд дүүрэн бий дээ Хөдөө цайдам өгсөж тэмээн жим тоосроод Хөх усны хөндийгөөс нүүдэл нэгхөдлөх шиг Хөөрхөн алаг нүдэннулимстайхан тормолзох шиг Хөлчүү цэнхэр зэрэглээтхөөдөөгөө би санаж байна 1993 он
|